AOB^
Ongi 
bizitzeko lain dugunok, 
gehiago nahi dugu
oraindik, eta ez dago gaizki 
baina adi: Behar duena 
ken diezaiokegu pobreari. 
Baina ongi bizitzeko lain dugunok
gehiago begiratzen diogu 
aberatsari, pobreari baino. 
Oroitu ere gehiago oroitzen gara
aberatsetaz, pobreetaz baino. 
Baina pobreak ezin 
ahaz genitzake
errurik gabe. 
Ezin dugu jan, zer jaten 
dugun begiratu gabe 
Behar bada, inorena jaten gaude. 
Ezin gindezke jantzi 
zer janzten dugun 
begiratu gabe, 
behar bada inori zor 
dizkiogun soinekoak 
janzten ari gara. 
Gure oinetakoak 
inoren larruzkoak 
izan daitezke 
ezin ditzakegu jantzi 
begiratu gabe. 
Pobreak begia eman 
behar izan zuen 
ogiaren truke. 
Behar bada adornotarako 
daukazun perla bat da. 
Pobreak, umeak man-
tentzeko zuen ganadua 
saldu behar izan zuen 
emergentzia baten.
Ze haragi ari gara 
jaten? Nondikakoa 
da gure gerriko uhala 
gure oinetakoen larrua? 
Zituen arbola apurrak 
saldu behar izan zituen 
pobreak, andrearen eba-
kuntza ordaintzeko. 
Altzariak egiteko era-
bili zituzten, gure 
altzaririk onenak 
behar bada. (1)