Literatur idazlanak
L2G^
Adskide handi bat
badoakidanez,
hemen nago minez;
ez dut nahi hala ere
aritu saminez.
Gizon alegera ta
onbera zarenez,
bertsuok ahal den eta
alaienak bitez
ez adiorik zuri
Juan Manuel Nuņez. [I]
Gugandik luzaroko
ez zaitez aparta,
pozaren txinparta,
behar bait dugu zure
humore aparta.
Nahiz eginik dizudan
kritika ausarta,
hauxe dut zuri buruz
egiazko karta:
gustoko zitzaidala
zure zalaparta.
Atentzio pitinik
behar zen orduan,
han zinen puntuan,
ez zenuen nagirik
laguntza kontuan.
Etxe ta etxez kanpo
dakiten moduan,
zabal aritu zara
lekuan-lekuan.
Askok izango zaitu
ondo akorduan.
Gogoan zaitut orain
terrazan pasian
irakur aldian,
otoitz eta gogarte,
modu egokian.
Karitatea eta
ontasun handian
maisu izan zatzaizkit
horretan guztian;
baina ta, batez ere,
patxadan, agian.
Gibel sanoko gizon,
aukeran freskoa,
larri gabekoa,
kezka-ontziontzako
aproposezkoa.
Sarritan bait didazu
baretu kolkoa
esker onez dasaizut
diodan bertsoa.
Pozik barkatzen dizut
musika zoroa. [II]
Hainbeste trikitri ta
soinu arin samar,
dena zen hain gangar!
Sarri jarri ninduzun
haserre su ta gar.
Orain bazoazenez
urrun, hortik zehar.
ez dakit zertan jartzen
nintzen horren zakar,
zarata haien faltan
bait nindeke bihar.
Trikitri soinua zara
edo gizon alaia,
isilik geratuko da,
gorrik [sic], gela ernaia;
bainan ez da itzaliko
zure itzal arraia,
laister arte, Juan Manuel,
ez luzatu bidaia.
