Bitoriano Gandiaga

Literatur idazlanak

ELR-1^

Egon. Geldi t'edegi egon,
gora-begira-narez,
arima aidean ta alturan lagata,
zurrun ta iratzarri aintzira azpikoez,
amasarik gabe.

Artu, etorri-ala gaikien gereiza
ta egon zabalik, goruntz eta luze.

... Ta erne... Ta joan...
Igon, geldiro, goizeko argiak
zerura bezela,
barri edo atsegin gaztez
ta aundi.

Ta igon ta lasatu,
eguna legez, aidean.
ta joan, askatu t'edatuz,
goruntz eta aundi beti,
zabal ta urdiñeko
izarrei darien
sua, gozokiro
t'eskas alderatuz.

Murgildu ta atera,
gelditu ta joan
ta atera ta egon...,
ta joan, alde ta igesi aldakorrik gabe,
muga t'elbururik
ertzetan ez daukan
askatasun libre
azkengaberaiño.

Ta egon, joanez,
ta egon, altxatuz,
t'edegita egon,
gora-begira-narez,
ta urten, egunak legez,
ta urten eta ibilli,
alde ta igesi gabe,
leioaren geldi ta
begiaren luzez.

________________

ELRP^

Estarse.
Estarse quieto y abierto,
con quieta mirada al cielo,
con el alma abandonada
al ambiente y a la altura,
tan inmóvil y despierto
como la entraña del lago,
sin jadeo.

Retratar sobre el espejo
las cosas que van llegando,
y permanecer abierto,
mirando arriba y muy alto.

...Y nacer. Y andar...
Y subir, despacio, al cielo,
cual la luz de la mañana;
nuevo, con juvenil gozo,
y con pujante amplitud.

Y, como el día, en el aire,
más subir y dilatarse,
y avanzar (siempre hacia arriba
y en continuo crecimiento)
librándose y difundiéndose,
abriendo, con suavidad,
el fuego de las estrellas
en el espacio y en azul.

Sumergirse y emerger,
detenerse y avanzar,
salir y permanecer...
y andar, sin cambio ni fuga,
hasta la amplia libertad
como un lago sin orillas.

Y estar, mientras se camina.
Y estar, mientras se eleva.
Y estar abierto, al cielo.
la reposada mirada.
Y aparecer como el día,
y salir y adelantar,
sin ningún cambio ni fuga,
con el desvelo del ojo
y el ocio de la ventana.

Edizio kritikoa: Paulo Agirrebaltzategi
Gipuzkoa.net-aren logoa